“Venüs” isimli bu bitki üzerinde dolaşan böcekleri yakalar ve bunlarla beslenir. Bu bitkinin avlanma sistemi şöyle çalışır: Bitkinin etrafında gezerek kendine yiyecek arayan bir sinek, birden bire oldukça cazip bir bitki ile yani Venüs’le karşılaşır. Bir çanağı kavramış ellere benzeyen bitkiyi cazip kılan şey, yapraklarının dikkat çekici kırmızı rengi ve daha da önemlisi, bu yaprakların çevresindeki bezlerden salgılanan şeker kokulu salgıdır. Kokunun dayanılmaz cazibesine kapılan sinek fazla tereddüt etmeden bu ilginç bitkinin üzerine konar. Yiyecek kaynağına doğru ilerlerken bitki üzerindeki zararsız görünümlü tüylere de ister istemez dokunur. Kısa süre sonra bitki aniden kapanır. Sinek, ansızın üzerine sımsıkı kapanan bir çift yaprağın arasında sıkışıp kalır. Venüs bitkisi biraz sonra “et eritici” sıvısını salgılamaya başlar ve kısa süre içinde sineği    bir tür pelteye dönüştürür, sonra da emerek tüketir. Et yiyen ilginç bir bitkidir. Aydınlık bir ortam ister. Tohumla ve ya ayırma yöntemiyle üretilir. Saksı değişimi 2-3 yılda bir ilkbaharda yapılır.